Velen kennen zijn naam, maar slechts enkelen kennen zijn verhaal. Zoals zijn eigen motto aangeeft, “Out of Many, One People”, is het culturele erfgoed van Jamaica het resultaat van een mengeling van etnische groepen die zich op het eiland vestigden: van de Taino-indianen, de Spaanse kolonisatoren, via de Engelse evangeliepredikers, de Afrikaanse bevolking, zelfs de hindoeïstische en Chinese gemeenschappen. Jamaica nodigt je uit om een reis naar het verleden te maken en je te verdiepen in de wortels die het hebben geleid tot het geweldige land dat we vandaag kennen.
Lees ook: 5 redenen waarom Belize op je bucketlist moet staan
Tien Jamaicaanse historische monumenten
-1494: Christoffel Columbus landde op Jamaica. Hij beschreef het als “het mooiste land dat ooit is gezien” en noemde het Santa Jago.
-1509: De Spanjaarden vestigden een hoofdstad, Nueva Sevilla, in de buurt van de stad Ocho Ríos.
–1655: De Engelsen veroveren Jamaica en veranderen het in een uitgestrekte suikerplantage die werd verbouwd door Afrikaanse slaven.
–1739: De Marrons – weggelopen slaven die zich vestigden in de Blue Mountains en Cockpit Country – tekenden een vredesverdrag met de Britten.
-1834: Slavernij werd afgeschaft, met als gevolg de emancipatie van slaven in het hele rijk.
–1865: De opstand in Morant Bay, geleid door Paul Bogle en gesteund door George William Gordon, die beide als Jamaicaanse nationale helden worden beschouwd, vond plaats.
-1927: De bananenhandel bereikte zijn hoogtepunt met de export van 21 miljoen. De kooplieden promootten de deugden van het eiland en accepteerden passagiers aan boord, waardoor de toeristenindustrie van het eiland begon.
-1930: Politiek werd in Jamaica opgericht door Norman Manley en Alexander Bustamante.
-1945: Robert Nesta Marley, beter bekend als Bob Marley, wordt geboren, en met hem reggaemuziek.
-1962: Op 6 augustus werd voor het eerst de nieuwe Jamaicaanse vlag gehesen: zwart (voor de mensen), groen (voor het land) en goud (voor de zon), waarmee het eiland tot een onafhankelijk land werd uitgeroepen.
Geloof
Jamaica heeft het grootste aantal kerken per vierkante kilometer ter wereld. Hoewel de meesten de religie van het eiland associëren met rastafari’s, is ongeveer 70% van de bevolking christen.
De Rasta-gemeenschap ontstond als een spiritueel pad dat de ideeën van Marcus Garvey volgde, wiens doel het was om Afrikaanse mensen van over de hele wereld te verenigen en een eigen natie te creëren. De Rastafari-beweging heeft joods-christelijke invloeden. In feite lijken hun kapsels op de manen van de Leeuw van Juda. Ze beschouwen de Bijbel als een van hun pilaren, maar ze baseren hun geloof ook op het Boek der Glorie van de Ethiopische koningen.
Wat betreft het gebruik van cannabis, is het momenteel alleen toegestaan op medisch voorschrift of om spirituele redenen, dat wil zeggen, als de persoon deel uitmaakt van de Rasta-beweging. The Native Rastafari Village biedt een interactieve rondleiding om de cultuur en levensstijl van de rastafari’s van Jamaica te ervaren, om uit de eerste hand te leren over hun beroepen en de ecologische en zelfvoorzienende gewoonten van de rastafari’s.
Muziek
Hoewel reggae vaak wordt gebruikt om Jamaica’s soundtrack te definiëren, is folk het oudste muziekgenre van het eiland en blijft het een van de meest invloedrijke aspecten van het erfgoed. Rond de eeuwwisseling van de 20e eeuw fuseerden calypso, tango en samba tot een levendige vorm van muziek genaamd mento. In de jaren zestig werden de vrolijke ritmes van ska, beïnvloed door rhythm and blues. In de jaren zeventig ontstond rocksteady, maar het was slechts een voorbijgaande roem die plaats maakte voor de rebelse muziekstijl van de reggae. Jamaicaanse legendes Burning Spear, Bunny Wailer, Bob Marley, Dennis Brown en Peter Tosh hielpen het vorm te geven. Eind jaren tachtig en begin jaren negentig ontstond dancehall, met een meer energiek en satirisch karakter.
Reggae wint echter internationaal aan succes en wordt zelfs gezien als de geboorte van het beroemde hiphopgenre. Tot op de dag van vandaag combineren artiesten de ritmes van reggae met andere muzikale vormen om nieuwe geluiden te creëren, terwijl ze de goede vibes van Jamaica over de hele wereld verspreiden.
Tradities
Kerstmis in Jamaica wordt gevierd met de “Jonkonnu”-parade, waarbij dansers gekleed in kostuums van Afrikaanse afkomst het eiland met ritme vullen. Ze zeggen dat de oorsprong van het woord de naam is van een lokale held genaamd John Canoe. Andere theorieën wijzen erop dat het evolueerde uit de tijd van de slavernij.
Ook zijn er in Jamaica enkele unieke gebruiken die nergens anders ter wereld te vinden zijn. Ze hebben bijvoorbeeld de gewoonte om de navelstrengen van pasgeborenen te begraven en er een boom bovenop te planten als symbool van het begin van een nieuw leven en eeuwige verbinding met het thuisland. Wat traditionele begrafenisceremonies betreft, komen Jamaicanen acht nachten samen in het huis van de overledene om hun leven met feestvreugde te herdenken. Nine-Nights, ook wel bekend als Dead Yard, is geen tijd om te huilen, maar om te vieren dat de geliefde niet langer lijdt. Trouw aan zijn naam, bereidt de familie op de negende nacht voedsel voor de overledene onder een zijdekatoenen boom, waar volgens Jamaicanen geesten wonen.
Gebruiken
Een van de favoriete bezigheden van Jamaicanen is, verrassend genoeg, domino spelen. Zonder verder te gaan, verzocht Jamaica in 2010 om dominostenen te classificeren als een Olympische sport. Geschat wordt dat meer dan 50% van de Jamaicanen momenteel vaak gokt, maar slechts een handvol neemt er competitief aan deel. Evenzo is de sport bij uitstek niet atletiek — hoewel het de geboorteplaats is van enkele van de snelste hardlopers ter wereld — maar cricket. In Jamaica wekt cricket passies op en spelers als Courtney Walsh en Chris Gayle hebben een cultstatus.
Jamaicaanse kunst is om elke hoek te vinden: van galerijen en musea, zoals de National Gallery in Kingston, of zelfs een wandeling door de straat, kijkend naar de Nine Mile muurschilderingen. In de loop der jaren heeft het eiland een aantal gerenommeerde artiesten ontvangen, zoals Edna Manley, Albert Huie, Cecil Baugh, Kapo, Alvin Marriot, Dunkley Barrington, David Boxer of Barrington Watson, onder anderen.
Lees ook: Eet als een local: ervaar Lolos in St. Maarten
Gastronomie
De smeltkroes van culturen die Jamaica kenmerkt, wordt weerspiegeld in de gevarieerde gastronomie. Net als het witte zand van de stranden of de aanstekelijke ritmes van reggaemuziek, wordt jerk cuisine wereldwijd erkend. De oorsprong van jerk dateert uit de 17e eeuw en is gebaseerd op de combinatie van kruiden die de Marrons gebruikten terwijl ze zich verstopten voor de kolonisten. Het kan met zowat alles worden gecombineerd: festival – een zoet gebakken deeg – bammies – gemaakt van cassave – of geroosterde zoete aardappelen, hoewel de bekendste variant misschien geroosterde kip is.
Een andere grote claim is de Blue Mountain Coffee, beschouwd als de kaviaar van koffie. De redenen die het zo speciaal maken zijn talrijk. Het wordt bijvoorbeeld op een bevoorrechte plaats verbouwd: het bergachtige gebied geniet van een eeuwige mist, waardoor de koffiestruiken meer dan acht maanden lang fruit produceren. Daarnaast wordt het productiesysteem gekenmerkt door een minimaal gebruik van chemische producten. In Jamaica zetten ze in op organische mest en handmatig oogsten. Alsof dat nog niet genoeg is, is Jamaicaanse koffie de enige ter wereld die in witte houten vaten wordt vervoerd, zodat het graan niet besmet is met externe geuren of smaken. Het feit dat 80% naar Japan wordt geëxporteerd, maakt deze koffie tot een zeldzaam en zeer gewild product.